Lęk separacyjny u przedszkolaka. Jak sobie z nim radzić?
Dzieci, które uczęszczają do przedszkola, mają więcej możliwości rozwijania swoich kompetencji społecznych, a także zyskują lepsze przygotowanie do nauki szkolnej niż te, które nie mają takiej możliwości. Zapisanie dziecka do przedszkola jest też dużym ułatwieniem dla rodziców, którzy mogą więcej czasu poświęcić swej pracy zawodowej. Niestety zdarza się, że adaptacja do nowych warunków przysparza problemów, a u dziecka pojawia się lęk separacyjny.
Co trzeba wiedzieć o lęku separacyjnym?
Podłożem lęku separacyjnego jest wrodzony mechanizm reakcji na rozstanie z opiekunami, występujący u dzieci w sposób naturalny przed ukończeniem pierwszego roku życia. Po tym okresie jego natężenie powinno systematycznie spadać, jednak u części dzieci może on utrzymywać się dłużej. W tym przypadku pojawiające się zachowania będą niewspółmierne do sytuacji i zdecydowanie nadmierne, przejawiając się pobudzeniem emocjonalnym i płaczem, a niekiedy także objawami takimi jak wymioty, bóle brzucha bądź biegunki. W większości sytuacji lęk separacyjny ujawnia się z momentem, w którym dziecko po raz pierwszy ma trafić do przedszkola. Wynika on zwykle z połączenia czynników genetycznych tj. zwiększonych szans na wystąpienie zaburzeń lękowych, a także cech indywidualnych dziecka, choćby podwyższonej wrażliwości emocjonalnej oraz wpływu wcześniejszych doświadczeń. Z reguły chodzi tu o fakt, że wcześniej dziecko nie rozstawało się z najbliższymi, przebywając stale pod ich opieką i nie mogło wypracować mechanizmów pozwalających na radzenie sobie z taką sytuacją. Zdarza się też, że powodem lęku separacyjnego jest nadopiekuńczość rodziców. Na szczęście w wielu placówkach, w tym przedszkolu ze Szczecina „Promyk” zespół pedagogów pomaga rodzicom w radzeniu sobie z nową sytuacją.
Przeczytaj również: Dlaczego warto zapisać dziecko do przedszkola niepublicznego?
Jak zapobiegać pojawieniu się lęku separacyjnego?
Lęk separacyjny można znacznie ograniczyć lub wyeliminować, jeżeli odpowiednio wcześnie podejmie się odpowiednie działania. Zwykle polegają one na wydłużaniu czasu, jakie dziecko spędza bez swoich najbliższych, przebywając pod okiem innych opiekunów. Proces ten jest zazwyczaj kontynuowany także wówczas, gdy dziecko zacznie uczęszczać do przedszkola. Wiąże się to ze stopniowym przedłużaniem czasu spędzanego w placówce. Na ogół wstępem jest też zapoznanie się dziecka z nowym miejscem, kolegami i koleżankami oraz personelem, a także nowym rozkładem dnia. W Przedszkolu „Promyk” ze Szczecina dzieci i rodzice otrzymują fachowe wsparcie w razie problemów związanych z lękiem separacyjnym.
Przeczytaj również: Kiedy dziecko jest gotowe na przedszkole?
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana